In mijn vorige blog vertelde ik dat ik als een kip zonder kop aan het werk was geslagen bij Lokalen. Nu ik daar weer over nadenk was ik van uit mijn gevoel bezig. Zonder nadenken en maar wat doen. Tussendoor dacht ik wel ‘Waar ben ik mee bezig?’ Ik kom er nu achter dat ik vanuit mijn hart aan het werk was. Terugkijken naar een periode voordat ik in mijn nieuwe atelier begon. Ontwikkelde mijn werk erg langzaam en ging ik maar door op dingen die ik deed. Af en toe leverde het een kleine verandering op. Ik bleef maar cirkelen. Dit leidde niet tot totale verandering. Wat ook niet perse nodig hoeft te zijn. Maar ik merkte dat ik er niet verder mee kwam. Dan krijg je als het ware een writersblock. Verandering moest worden teweeggebracht.

“Kijk niet met je hoofd! Kijken doe je met je hart” zou mijn oud-docent Ernst Varkevisser naar mij hebben roepen. Oja.. Dit was ik even vergeten. Ik zie het hem zo weer zeggen!

Kijken vanuit je hart is nog zo makkelijk niet. Ik moet je nu even wat vertellen over kunst wat uit het hart komt. Een kunststroming die daar mee bezig was is expressionisme. Maar wat ik nog interessanter vind is Art Brut/Outsider Art. Dit werk is zo puur! Deze mensen en kinderen staan buiten de maatschappij maar werken vanuit hun gevoel. Zij kijken met hun hart. Ze zijn niet beïnvloedt door regeltjes die wij stellen aan Kunst. (Dit is naar mijn idee ook kunst!) Hier kan je van leren als het gaat om kijken met je hart.

Weer terug naar mijn gevoel. Het werk waar ik op het moment mee bezig ben, heb ik alweer omgezet van gevoel naar een project. Ja, ik ben er alweer over na gaan denken. Misschien is het wel een combinatie van gevoel en kijken met je hoofd. Kijken met je hoofd komt nadat je iets vanuit je gevoel hebt gedaan. Ik denk dat dit voor meerdere mensen geldt? Het gevoel is een goed begin voor mijn creatieve proces. Weet ik dat ook weer wanneer ik weer wil starten met iets nieuws.