Een week geleden kreeg ik mijn twee jaar oude tekeningen terug van de galerie. Ik weet nog niet of ik schrok of dat ik blij was om het terug te zien. Ik weet wel dat mijn werk enorm veranderd is. Mag ik zeggen dat het volwassener is geworden. Want volwassen(gek woord) ben ik nog niet, wel een béétje wijzer en ik sta een stukje sterker op mijn benen. Dat zal mijn manier van werken zeker hebben beïnvloed. Op het moment kan ik waarderen wat ik maak. Ik ben zo benieuwd wat mijn kijk over twee jaar zal zijn als ik weer daarop terug kijk. Lekker doorgaan dat is wat ik nu kan doen. Verder onderzoeken naar wat ik aan het doen ben. Ik lijk op een spoor te zitten (soms ook heel erg niet!). Vormen komen en vormen gaan. Composities die mij aanstaan en die ik daarna weer niks vind. Afgelopen maanden zie ik in mijn werk een soort van symbolisme. Niet zo zeer om de betekenis maar het is de vorm die mij op de een of andere manier aanspreekt. Een vorm die ik vaker gebruik (dus dan toch mijn symbool). Toen stuitte ik ook nog eens op een boek over spiritualiteit in kunst. Malevich wordt hier ook uitgelicht en dus kreeg ik mijn bedenkingen of het dan misschien meer betekend. (Ook zag iemand tekens uit mijn tekeningen die overeenkwamen met chakra’s) Intuïtief is het dan weer wel vind ik. Maar chakra’s, ik dacht neeeh… En dan lees je in de teksten van dat boek ook in één zin: Malevich en Yoga. Dat brengt allerlei vragen met zich mee. Ben ik klaar met mijn vormen of moet ik het anders doen of dat het nu wel weer genoeg geweest is met dat vormonderzoek of ben ik misschien wel lekker op weg?

Ik denk nu dat het bij mij past op dit moment. Het zijn voor mij heldere dingen op het papier. In een chaos van nu is het fijn dat sommige dingen gewoon zijn zoals ze zijn. Dat geeft rust. Daar kan ik mij op het moment wel in vinden. Helder, rust, orde, overzicht in de chaos. Dat zijn toch wel kernwoorden waar ik mij in kan vinden over mijn werk wat ik nu maak.

Als de tekst een beetje vaag was, dat kan, want ik snap het zelf ook nog niet allemaal. Misschien ben ik over een paar jaar wel weer iets wijzer!